Op ontdekkingstocht naar de traditionele Tahitiaanse geneeskunde

Er worden nog steeds meer en meer nieuwe diagnoses van kanker vastgesteld. Onderzoek naar de oorzaken hiervan is heel belangrijk en biedt nieuwe inzichten om hierop in te grijpen.

Vroegtijdige diagnose door screening is belangrijk bij vele kankers en kan bijdragen tot lagere incidentie en verbeterde prognose. De evidentie voor screening is duidelijk voor bepaalde frequente kankers zoals colon kanker, borstkanker en ook voor cervix kanker. Het opzetten van een screeningsprogramma vergt een goede organisatie en het maken van keuzes in de gezondheidszorg: deze kunnen verschillend zijn in België en Europa in vgl. met andere regio’s.

In de afgelopen jaren is er belangrijk vooruitgang geboekt in de oncologie dankzij de integratie van nieuwe concepten. Hieronder vallen de integratie van multimodale kankerbehandeling, niet-operatieve curatieve behandeling (NOM) van gastro-intestinale kankers en de introductie van nieuwe behandelingsmodaliteiten zoals gerichte therapieën en immuno-oncologische middelen.

In België spelen het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (AFMPS) en het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (RIZIV) essentiële en complementaire rollen in de volksgezondheid, met name wat betreft geneesmiddelen en hun terugbetaling.

1. Het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (AFMPS)

Het FAGG is de nationale autoriteit die verantwoordelijk is voor de kwaliteit, veiligheid en werkzaamheid van geneesmiddelen en gezondheidsproducten in België. Het speelt een cruciale rol bij het beheer van geneesmiddelen voor menselijk en dierlijk gebruik, evenals bij andere gezondheidsproducten zoals medische hulpmiddelen en diagnostische producten.

Hoofdopdrachten:

• Vergunning voor het in de handel brengen van geneesmiddelen: Het FAGG evalueert geneesmiddelen voordat ze op de markt komen om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan strenge normen op het gebied van veiligheid, werkzaamheid en kwaliteit.

• Kwaliteitscontrole van geneesmiddelen: Het agentschap houdt toezicht op de productie, import, export en distributie van geneesmiddelen, en garandeert daarmee hun conformiteit met de normen.

• Farmacovigilantie: Het agentschap bewaakt de bijwerkingen van geneesmiddelen die al op de markt zijn om snel eventuele veiligheidsproblemen te detecteren.

• Toezicht op medische hulpmiddelen en gezondheidsproducten: Het FAGG houdt ook toezicht op medische hulpmiddelen en andere gezondheidsproducten, zoals voedingssupplementen, en zorgt voor hun veiligheid.

Kortom, de rol van het FAGG is om ervoor te zorgen dat de geneesmiddelen die in België beschikbaar zijn, veilig, effectief en van goede kwaliteit zijn.

2. Het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (RIZIV)

Het RIZIV beheert het systeem van verplichte ziekteverzekering in België en speelt een sleutelrol bij de terugbetaling van gezondheidszorg, inclusief geneesmiddelen.

Hoofdopdrachten:

• Terugbetaling van geneesmiddelen: Het RIZIV stelt lijsten op van terugbetaalbare geneesmiddelen en bepaalt de terugbetalingspercentages. Dit proces omvat de beoordeling van de therapeutische waarde van geneesmiddelen en hun kosteneffectiviteit.

• Prijsbepaling: Het RIZIV neemt deel aan de onderhandelingen met farmaceutische bedrijven om de prijzen van terugbetaalbare geneesmiddelen vast te stellen, rekening houdend met de prioriteiten van de volksgezondheid.

• Beheer van gezondheidsbudgetten: Het RIZIV bewaakt en controleert de gezondheidsuitgaven, waaronder die voor geneesmiddelen, om het evenwicht van het ziekteverzekeringsbudget te behouden.

• Vergoeding van zorg: Het RIZIV beheert ook de toekenning van vergoedingen voor gezondheidszorg, arbeidsongevallen en beroepsziekten.

Kortom, de rol van het RIZIV is om een eerlijke toegang tot gezondheidszorg mogelijk te maken door de terugbetaling van geneesmiddelen te garanderen en de uitgaven van het gezondheidszorgsysteem te beheersen.

De rol van deze twee agentschappen met betrekking tot de toegang van geneesmiddelen tot de Belgische markt zal tijdens de presentatie worden belicht.

Virale hepatitis A, B en C zijn bekend bij het grote publiek en in de medische wereld. Daarentegen is de kennis over hepatitis D en E aanzienlijk beperkter. Hepatitis D (of hepatitis delta) en hepatitis E zijn twee verschillende vormen van virale hepatitis, veroorzaakt door verschillende virussen, met specifieke overdrachtswijzen en kenmerken. Hieronder volgt een uitleg van elk:

1. Hepatitis D (Hepatitis Delta):

• Oorzaak: Hepatitis D wordt veroorzaakt door het hepatitis D-virus (HDV), een defect virus. Het kan zich alleen vermenigvuldigen in aanwezigheid van het hepatitis B-virus (HBV). Dit betekent dat een persoon alleen hepatitis D kan oplopen als hij al is geïnfecteerd met hepatitis B of in het geval van een co-infectie van beide virussen.

• Overdracht: Het wordt voornamelijk overgedragen via bloed, net als hepatitis B, door praktijken zoals het delen van besmette naalden, onbeschermde seks met een geïnfecteerde persoon of van moeder op kind tijdens de bevalling.

• Symptomen: De symptomen zijn meestal aspecifiek. Hepatitis D kan echter ernstiger zijn dan andere vormen van hepatitis en kan snel leiden tot leverfalen of cirrose.

• Preventie: Vaccinatie tegen hepatitis B biedt ook indirecte bescherming tegen hepatitis D, omdat HDV zich niet kan ontwikkelen zonder HBV.

• Behandeling: Er bestaat geen specifieke terugbetaalde curatieve behandeling tegen HDV. Een medisch noodprogramma voor het gebruik van bulevirtide is sinds 1 jaar beschikbaar in België voor gevorderde vormen van chronische hepatitis D.

2. Hepatitis E:

• Oorzaak: Hepatitis E wordt veroorzaakt door het hepatitis E-virus (HEV).

• Overdracht: Het wordt voornamelijk overgedragen via de fecaal-orale route, vaak via besmet water, in regio’s waar toegang tot schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen beperkt is. Het consumeren van besmet voedsel, vooral onvoldoende verhit varkensvlees of wild, kan ook een bron van infectie zijn, zelfs in Europa.

• Symptomen: De symptomen zijn meestal aspecifiek, vergelijkbaar met die van andere virale hepatitiden. In de meeste gevallen is hepatitis E mild en geneest vanzelf. Bij zwangere vrouwen, vooral in het derde trimester, kan hepatitis E echter ernstige, zelfs dodelijke complicaties veroorzaken. Bij immuungecompromitteerde patiënten kan het chronisch worden.

• Preventie: Toegang tot schoon drinkwater, verbeterde hygiëne en sanitaire voorzieningen zijn de belangrijkste preventieve maatregelen. Er bestaat ook een vaccin tegen hepatitis E, maar dit is slechts in enkele landen beschikbaar.

• Behandeling: Meestal is geen specifieke behandeling nodig, omdat de infectie vanzelf geneest. In ernstige gevallen, vooral bij zwangere vrouwen of immuungecompromitteerde personen, kunnen antivirale middelen zoals ribavirine worden gebruikt.

Deze twee vormen van hepatitis verschillen dus aanzienlijk wat betreft hun overdrachtswijze, ernst en preventieve maatregelen. Dit zal tijdens de presentatie worden geïllustreerd.